اروپا از اقیانوس اطلس تا دریای سیاه

ائتلافی از پروس، انگلستان، اتریش و سوئد امپراتوری را که از اسپانیا تا سواحل دریای آدریاتیک را به زیر نفوذ خود در آورده بود به جزیره ای دور افتاده در اقیانوس هند تبعید کرد و حکومت صد روزه دوباره او نیز نتوانست بار دیگر اروپا را یکپارچه کرده و به زیر نفوذ سردار کرسی درآورد.از اول ژانویه سال 2007 با پیوستن رومانی و بلغارستان به اتحادیه اروپا اکنون اتحادیه اروپا از اقیانوس اطلس شمالی تا دریای سیاه گسترش یافته است و کمتر از دویست سال پس از حذف ناپلئون از صفحه شطرنج سیاسی اروپا رویایی به حقیقت پیوست که ابعاد و اثر نهایی آن در دراز مدت اروپا را به عنوان ابر قدرت سالهای آتی در صحنه سیاسی جهان نمایان خواهد کرد.
پیوستن این دو کشور به اتحادیه اروپا در گفتگوهایی که کمتر از چهار سال به طول انجامید تحقق یافت در صورتی که ترکیه مسلمان اکنون بیشتر از چهل سال است که در پشت در های اروپا معطل نگه‌داشته شده است و امید چندانی نیز وجود ندارد که در آینده نزدیک تغییری در این روند پدید آید.از اول سال تازه میلادی کشوری ریاست اتحادیه را به مدت شش ماه به عهده خواهد گرفت که خود از بنیانگذاران این اتحادیه است.آلمان که تا آخر ماه ژوئیه رهبری اروپا را به عهده خواهد داشت، با چالش‌هایی روبرو است که مهم‌ترین آن پیگیری روند اجرایی و جا انداختن قانون اساسی اروپای واحد است که پس از رای منفی فرانسویان و هلندیها اکنون به یکی از معضلات این اتحادیه تبدیل شده است. اتحادیه اروپا اکنون با 27 عضو و جمعیتی بالغ بر سیصد میلیون هنوز به یکپارچگی موردنظر بنیانگذاران آن نرسیده است.رومانی و بلغارستان که اکنون به عنوان فقیرترین اعضای این اتحادیه به این جمع پیوسته اند، نیز با محدودیتهایی روبرو هستند که از جمله آن منع رفت و آمد نامحدود شهروندان این دو کشور به بقیه اروپاست.
این گفته مقامهای این دو کشور در شبی که آنان به اتحادیه پیوستند، مبنی بر درجه دوم بودن عضویت آنان، هرچند از سوی مقامهای اروپایی و ازجمله فرانک اشتین مایر وزیر خارجه آلمان تکذیب شد، ولی گوشه ای از حقیقت را به نمایش می گذارد. این دو کشور حتی از لحاظ اقتصادی به مراتب از ترکیه مسلمان عقب افتاده تر هستند و درآمد سرانه آنان در پایین ترین حد در مقایسه با دیگر اعضای اتحادیه اروپا است. بحث بر سر این که چه عاملی ورود آنان را تسهیل و عضویت ترکیه را به تاخیر انداخت، خود حدیث دیگری است.در کنار چالش اصلی پیشروی آلمان در مورد قانون اساسی اروپا، مسئله گسترش این اتحادیه و این که بالاخره مرزهای اروپا تا کجا می‌تواند ادامه داشته باشد نیز موضوع مهمی است که آلمان با آن روبروست.
در کنار این دو موضوع اساسی، موضوع دیگری که اتحادیه اروپا را با چالش روبرو کرده است، مهاجرانی هستند که به موازات توسعه اروپا از کشورهای فقیر شمال‌آ‌فریقا و آسیا به این اتحادیه سرازیر  شده‌اند. اروپا که داعیه حمایت از حقوق بشر را دارد نمی‌تواند بر رفتار خود با پناهندگان  اقتصادی سرپوش نهد و باید راه حلی برای این معضل نیز بیابد.مسئله دیگری که آلمان به عنوان رئیس دوره ای این اتحادیه با آن روبروست پیدا کردن راهکاری دراز مدت برای برخورداری اروپا از منابع انرژی است.
با زهرچشمی که روسیه حتی از متحدان خود در شرق اروپا برسر فروش گاز گرفت، این ترس نیز در اروپا که وابسته به گاز روسیه است وجود دارد که شاید روزی روسیه از این حربه  علیه اروپا نیز استفاده کند، ترسی که بی‌مورد نیز نیست. دولت آنگلا مرکل هرچند که دارای رابطه بسیار خوبی با روسیه است ولی ترس بسیاری از کشورهای اروپایی از غول انرژی شرق را نیز درک می‌کند که در این میان لهستان که از کشیدن خط مستقیم گاز از روسیه به آلمان با دور زدن لهستان مخالف است از جمله کشورهایی است که خواستار پیداکردن راه حلی دراز مدت است. از سوی دیگر در سیاست خارجی چالش بین اروپا وآمریکا هرچند به نظر می‌رسد به حداقل خود در پنج سال گذشته رسیده باشد ولی همچنان بر سیاست خارجی اروپا سایه افکنده است.